ра́кель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́кель ра́келі
Р. ра́келя ра́келяў
Д. ра́келю ра́келям
В. ра́кель ра́келі
Т. ра́келем ра́келямі
М. ра́келі ра́келях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́кель м., тип. ра́кель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́кель тип. ра́кель, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́кель, ‑я, м.

Тонкая стальная пласцінка з заточаным лязом, якой знімаецца фарба з прабельных элементаў друкарскай формы.

[Ням. Rakel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кель

(ням. Rakel)

палігр. тонкі стальны нож, якім знімаецца фарба з прабельных элементаў друкарскай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)