назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ра́кава | |
| Ра́каву | |
| Ра́кавам | |
| Ра́каве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ра́кава | |
| Ра́каву | |
| Ра́кавам | |
| Ра́каве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ра́к
‘прэснаводная або марская жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ра́к | ра́кі | |
| ра́ка | ||
| ра́ку | ра́кам | |
| ра́ка | ||
| ра́кам | ра́камі | |
| ра́ку | ра́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́цаць, ма́цаю, ма́цаеш, ма́цае;
1. што. Датыкаючыся, распазнаваць што
2. каго-што. Шукаць вобмацкам.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шы́йка, -і,
1.
2. Вузкая частка чаго
3. У рачных
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
налі́біць
‘накрасці чаго-небудзь; налавіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| налі́блю | налі́бім | |
| налі́біш | налі́біце | |
| налі́біць | налі́бяць | |
| Прошлы час | ||
| налі́біў | налі́білі | |
| налі́біла | ||
| налі́біла | ||
| Загадны лад | ||
| налі́б | налі́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| налі́біўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)