раз’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца адзін ад аднаго (пра злучаныя часткі чаго-н.; разм.).

Правады раз’ядналіся.

2. перан. Страціць сувязь, стаць далёкімі, чужымі адзін аднаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раз’ядна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раз’ядна́юся раз’ядна́емся
2-я ас. раз’ядна́ешся раз’ядна́ецеся
3-я ас. раз’ядна́ецца раз’ядна́юцца
Прошлы час
м. раз’ядна́ўся раз’ядна́ліся
ж. раз’ядна́лася
н. раз’ядна́лася
Загадны лад
2-я ас. раз’ядна́йся раз’ядна́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раз’ядна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раз’ядна́цца сов.

1. (потерять связь, соединение) разъедини́ться;

2. (перестать общаться) разобщи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раз’ядна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Разм. Аддзяліцца адзін ад другога (пра злучаныя часткі чаго‑н.). Правады раз’ядналіся.

2. перан. Страціць агульнасць у чым‑н., стаць далёкімі, чужымі адзін другому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ядна́цца, раз’ядно́ўвацца

1. sich trénnen;

2. (стаць чужымі) sich entfrémden; die Bezíehungen ábbrechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разъедини́ться раз’ядна́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разобщи́ться разлучы́цца, раз’ядна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

Правесці расстыкоўку, раз’яднацца.

|| незак. расстыко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. расстыко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстыкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Правесці расстыкоўку, раз’яднацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчапі́цца, ‑чапіцца; зак.

Раз’яднацца, адчапіўшыся адно ад другога. Вагоны расчапіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)