раз’ю́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раз’ю́шаны раз’ю́шаная раз’ю́шанае раз’ю́шаныя
Р. раз’ю́шанага раз’ю́шанай
раз’ю́шанае		 раз’ю́шанага раз’ю́шаных
Д. раз’ю́шанаму раз’ю́шанай раз’ю́шанаму раз’ю́шаным
В. раз’ю́шаны (неадуш.)
раз’ю́шанага (адуш.)		 раз’ю́шаную раз’ю́шанае раз’ю́шаныя (неадуш.)
раз’ю́шаных (адуш.)
Т. раз’ю́шаным раз’ю́шанай
раз’ю́шанаю		 раз’ю́шаным раз’ю́шанымі
М. раз’ю́шаным раз’ю́шанай раз’ю́шаным раз’ю́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раз’ю́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раз’ю́шаны раз’ю́шаная раз’ю́шанае раз’ю́шаныя
Р. раз’ю́шанага раз’ю́шанай
раз’ю́шанае		 раз’ю́шанага раз’ю́шаных
Д. раз’ю́шанаму раз’ю́шанай раз’ю́шанаму раз’ю́шаным
В. раз’ю́шаны (неадуш.)
раз’ю́шанага (адуш.)		 раз’ю́шаную раз’ю́шанае раз’ю́шаныя (неадуш.)
раз’ю́шаных (адуш.)
Т. раз’ю́шаным раз’ю́шанай
раз’ю́шанаю		 раз’ю́шаным раз’ю́шанымі
М. раз’ю́шаным раз’ю́шанай раз’ю́шаным раз’ю́шаных

Кароткая форма: раз’ю́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раз’ю́шаны разъярённый, рассвирепе́вший, исступлённый, неи́стовый, осатане́лый; я́ростный, я́рый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раз’ю́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раз’юшыць.

2. у знач. прым. Які ашалеў ад злосці, раз’ятраны, разлютаваны. Раз’юшаны звер. □ Злы, раз’юшаны, са сцятымі зубамі, з ссунутымі брывамі пераступіў .. [войт] парог свае хаты. Колас. Раз’юшаная, ашалелая ад рэўнасці жанчына стукае з усяе сілы ў дзверы. «Полымя». Раз’юшаны .. бугай .. прыпёр хлопчыка да дуба, узняў высока на рогі і кінуў вобзем. Краўчанка. // Які адлюстроўвае крайняе ўзбуджэнне, шаленства. Прычыніўшы за сабою дзверы, .. [Понтус] шукаў раз’юшанымі вачыма жонкі. Карпаў. // перан. Шалёны, неўтаймаваны. Як толькі мы выйшлі за браму, раз’юшаны вецер наляцеў на нас, закідваючы калючай снежнай трухой. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ю́шаны wút¦entbrannt, wútschnaubend, wütend, rásend; áufgebracht (абураны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уз’ю́шаны, -ая, -ае (разм.).

Вельмі разгневаны, раз’юшаны.

|| наз. уз’ю́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азвярэ́лы, -ая, -ае.

Злы, шалёны, раз’юшаны.

Азвярэлыя ворагі.

|| наз. азвярэ́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развар’ява́ны, -ая, -ае.

Які развар’яваўся; раз’юшаны.

Р. натоўп.

|| наз. развар’ява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взъярённый раз’ю́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассвирепе́лый раз’ю́шаны, лю́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)