разру́шить сов.
1. разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць; (развалить) развалі́ць;
2. перен. разбуры́ць, сапсава́ць; (погубить) загубі́ць; (расстроить) расстро́іць;
разру́шить здоро́вье сапсава́ць здаро́ўе;
разру́шить наде́жды разбуры́ць надзе́і;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбуры́ць I сов.
1. разру́шить, развали́ть; разори́ть;
р. хлеў — разру́шить (развали́ть) сара́й;
р. птушы́нае гняздо́ — разори́ть пти́чье гнездо́;
2. перен. разру́шить, развали́ть;
р. гаспада́рку — разру́шить (развали́ть) хозя́йство;
3. перен. разру́шить;
р. пла́ны (надзе́і) — разру́шить пла́ны (наде́жды)
разбуры́ць II сов., тех. разбури́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наразбура́ць сов. (во множестве) разру́шить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабуры́ць сов., разг. разру́шить; развали́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зруйнава́ць сов. разру́шить, разори́ть (до основания)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразбу́рваць сов. (о многом) разру́шить, развали́ть, разори́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразваро́чваць сов. (о многом) развороти́ть, развали́ть, разру́шить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сокруши́тьI сов. скрышы́ць; (уничтожить) зні́шчыць; (разрушить) зруйнава́ць, разбуры́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подорва́ть сов.
1. (разрушить взрывом) падарва́ць;
2. перен. падарва́ць; см. подрыва́тьI;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разори́ть сов.
1. (разрушить) разбуры́ць; (опустошить) спусто́шыць;
2. (довести до нищеты) разары́ць, даве́сці да гале́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)