разрабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Апрацаваўшы, падрыхтаваць для выкарыстання, зрабіць прыгодным на што-н., для чаго-н.

Р. участак лесу.

2. Расшырыць шляхам апрацоўкі.

Р. дзірку.

|| незак. разрабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і разро́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрабі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разраблю́ разро́бім
2-я ас. разро́біш разро́біце
3-я ас. разро́біць разро́бяць
Прошлы час
м. разрабі́ў разрабі́лі
ж. разрабі́ла
н. разрабі́ла
Загадны лад
2-я ас. разрабі́ разрабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разрабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разрабі́ць сов.

1. (землю) разде́лать, разрабо́тать;

2. (расширить) разде́лать;

р. дзі́рку — разде́лать дыру́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што.

1. Апрацаваўшы, падрыхтаваць для выкарыстання, зрабіць прыгодным на што‑н., для чаго‑н. Прыйшлі на карчы, на імшары, колькі поту, пакуты разам паклалі, пакуль разрабілі. Скрыган.

2. Расшырыць шляхам апрацоўкі. Разрабіць дзірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрабі́ць, разрабля́ць

1. (глебу і г. д.) beárbeiten vt;

2. горн. áusbeuten vt; ábbauen vt;

3. тэх. (пашырыць) erwéitern vt; vertíefen vt (паглыбіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разро́бліваць гл. разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разро́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разробліваць — разрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)