разори́ть сов.

1. (разрушить) разбуры́ць; (опустошить) спусто́шыць;

2. (довести до нищеты) разары́ць, даве́сці да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абядні́ць сов. обедни́ть; разори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зруйнава́ць сов. разру́шить, разори́ть (до основания)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папусто́шыць сов. (всё, многое) опустоши́ть; разори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разары́ць сов. (довести до нищеты) разори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразбу́рваць сов. (о многом) разру́шить, развали́ть, разори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусто́шыць сов.

1. опустоши́ть, разори́ть;

с. лес — опустоши́ть лес;

с. го́рад — опустоши́ть (разори́ть) го́род;

2. (почву) истощи́ть, вы́пахать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разорённый

1. разбу́раны; спусто́шаны;

2. разо́раны, даве́дзены да гале́чы; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разори́тель

1. разбура́льнік, -ка м.; спусташа́льнік, -ка м.;

2. разара́льнік, -ка м.; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разори́тельница

1. разбура́льніца, -цы ж.; спусташа́льніца, -цы ж.;

2. разара́льніца, -цы ж.; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)