разодра́ть сов., разг. разадра́ць, раздзе́рці, мног. параздзіра́ць, разарва́ць, мног. паразрыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлупі́ць сов., разг.

1. разорва́ть, разодра́ть;

2. (кожу) расцара́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разадра́ць сов.

1. разорва́ть; разодра́ть;

2. (умертвить — о хищных животных, птицах) разорва́ть, растерза́ть;

3. (получить или нанести царапину) расцара́пать; расчеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параздзіра́ць сов.

1. (о многом) разорва́ть, разодра́ть;

2. (умертвить — многих) разорва́ть, растерза́ть;

3. (нанести царапины) расцара́пать;

4. (повредить чесанием — многое) расчеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передра́ть сов.

1. (разодрать, изорвать, износить, истрепать всё, многое) разг. падра́ць, перадра́ць, перадзе́рці;

2. обл. (задрать, растерзать всех, многих — когтями) перадра́ць, перадзе́рці; (задавить, зарезать) перадушы́ць;

ко́ршун передра́л кур каршу́н перадра́ў (перадзёр) курэ́й;

волк передра́л мно́го ове́ц воўк перадушы́ў мно́га аве́чак;

3. (выдрать, высечь всех, многих) разг. пералупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)