разніто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разніто́ўваю разніто́ўваем
2-я ас. разніто́ўваеш разніто́ўваеце
3-я ас. разніто́ўвае разніто́ўваюць
Прошлы час
м. разніто́ўваў разніто́ўвалі
ж. разніто́ўвала
н. разніто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. разніто́ўвай разніто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разніто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разніто́ўваць несов., спец. разболто́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разніто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разнітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты¹ ў чым-н.

|| незак. разніто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разніто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разнітоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozklepywać

незак. расклёпваць, разнітоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)