разнітава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разнітава́ны |
разнітава́ная |
разнітава́нае |
разнітава́ныя |
| Р. |
разнітава́нага |
разнітава́най
разнітава́нае |
разнітава́нага |
разнітава́ных |
| Д. |
разнітава́наму |
разнітава́най |
разнітава́наму |
разнітава́ным |
| В. |
разнітава́ны (неадуш.)
разнітава́нага (адуш.) |
разнітава́ную |
разнітава́нае |
разнітава́ныя (неадуш.)
разнітава́ных (адуш.) |
| Т. |
разнітава́ным |
разнітава́най
разнітава́наю |
разнітава́ным |
разнітава́нымі |
| М. |
разнітава́ным |
разнітава́най |
разнітава́ным |
разнітава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разнітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разнітава́ны |
разнітава́ная |
разнітава́нае |
разнітава́ныя |
| Р. |
разнітава́нага |
разнітава́най
разнітава́нае |
разнітава́нага |
разнітава́ных |
| Д. |
разнітава́наму |
разнітава́най |
разнітава́наму |
разнітава́ным |
| В. |
разнітава́ны (неадуш.)
разнітава́нага (адуш.) |
разнітава́ную |
разнітава́нае |
разнітава́ныя (неадуш.)
разнітава́ных (адуш.) |
| Т. |
разнітава́ным |
разнітава́най
разнітава́наю |
разнітава́ным |
разнітава́нымі |
| М. |
разнітава́ным |
разнітава́най |
разнітава́ным |
разнітава́ных |
Кароткая форма: разнітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разнітава́ны спец. разболто́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разнітава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разнітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)