разні́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разні́зваю разні́зваем
2-я ас. разні́зваеш разні́зваеце
3-я ас. разні́звае разні́зваюць
Прошлы час
м. разні́зваў разні́звалі
ж. разні́звала
н. разні́звала
Загадны лад
2-я ас. разні́звай разні́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разні́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разні́зваць несов. разни́зывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разні́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разнізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разніза́ць, -ніжу́, -ніжаш, -ніжа; -нізаны; зак., што.

Зняць нанізанае.

Р. пацеркі.

|| незак. разні́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разні́звацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разнізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)