разно́сны, -ая, -ае.

1. гл. разнесці.

2. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі (спец.).

Разносная кніга.

3. Які змяшчае рэзкую крытыку (разм.).

Р. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разно́сны разно́сная разно́снае разно́сныя
Р. разно́снага разно́снай
разно́снае		 разно́снага разно́сных
Д. разно́снаму разно́снай разно́снаму разно́сным
В. разно́сны (неадуш.)
разно́снага (адуш.)		 разно́сную разно́снае разно́сныя (неадуш.)
разно́сных (адуш.)
Т. разно́сным разно́снай
разно́снаю		 разно́сным разно́снымі
М. разно́сным разно́снай разно́сным разно́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разно́сны в разн. знач. разно́сный;

~ная кні́га — разно́сная кни́га;

р. тава́р — разно́сный това́р;

~ная рэцэ́нзія — разно́сная реце́нзия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разносу, прызначаны для разносу (у 1 знач.). Разноснае блюда.

2. Звязаны з продажам уразнос, прызначаны для такога продажу. Разносны тавар.

3. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі. Разносная кніга.

4. Разм. Які змяшчае рэзкую крытыку. Разносны артыкул.

5. Спец. Які перавышае дазволеную разлікам колькасць абаротаў рухавіка, выклікаючы разбурэнне частак машыны. Разносная скорасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разно́сны

1.:

разно́сная кні́га Líeferbuch n -(e)s, -bücher, Zústellbuch n;

2. Hausíer-;

разно́сны га́ндаль камерц. Hausíerhandel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; разнёс, -не́сла і -нясла́, -не́сла і -нясло́; разнясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць у пэўнае месца.

Р. пісьмы.

2. Развеяць, рассеяць; разагнаць.

Вецер разнёс хмары.

3. што. Распаўсюдзіць сярод многіх.

Р. інфекцыю.

Р. чутку.

4. што. Размеркаваць, запісаўшы ў розных месцах.

Р. па графах.

5. што. Расцягнуць па частках, раскрасці (разм.).

Р. цэмент.

6. што. Разбурыць, разбіць, разламаць (разм.).

Бурай разнесла (безас.) хлеў.

7. каго-што. Падвергнуць рэзкай крытыцы (разм.).

Р. на сходзе.

8. безас., каго-што. Праўтварэнне апухласці начым-н. (разм.).

Шчаку разнесла.

|| незак. разно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. разно́с, -у, м. (да 1—7 знач.), разно́ска, -і, ДМ -но́сцы, ж. (да 1, 3 і 4 знач.).

|| прым. разно́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. тавар.

Р. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obnośny

разносны;

handel obnośny — разносны гандаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разно́сный в разн. знач. разно́сны;

разно́сная кни́га разно́сная кні́га;

разно́сная торго́вля уст. разно́сны га́ндаль;

разно́сная реце́нзия разг. разно́сная рэцэ́нзія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгро́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разгрому, які ставіць мэтай разгром.

2. Разм. Які рэзка крытыкуе каго‑, што‑н.; разносны. Разгромная рэцэнзія. Разгромнае выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)