назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разно́скі | |
| разно́сцы | |
| разно́ску | |
| разно́скай разно́скаю |
|
| разно́сцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разно́скі | |
| разно́сцы | |
| разно́ску | |
| разно́скай разно́скаю |
|
| разно́сцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; разнёс, -не́сла і -нясла́, -не́сла і -нясло́; разнясі́; -не́сены;
1. каго-што. Несучы, даставіць у пэўнае месца.
2. Развеяць, рассеяць; разагнаць.
3. што. Распаўсюдзіць сярод многіх.
4. што. Размеркаваць, запісаўшы ў розных месцах.
5. што. Расцягнуць па частках, раскрасці (
6. што. Разбурыць, разбіць, разламаць (
7. каго-што. Падвергнуць рэзкай крытыцы (
8.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
kolportaż, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Bestéllung
1) даручэ́нне; зака́з
2) даста́ўка,
3) урабле́нне (зямлі)
4) назначэ́нне (zu
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)