разміна́цца гл. размяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разміна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разміна́юся разміна́емся
2-я ас. разміна́ешся разміна́ецеся
3-я ас. разміна́ецца разміна́юцца
Прошлы час
м. разміна́ўся разміна́ліся
ж. разміна́лася
н. разміна́лася
Загадны лад
2-я ас. разміна́йся разміна́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разміна́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разміна́цца I несов.

1. (не встречаться) расходи́ться, разъезжа́ться;

2. (не зацеплять друг друга) разъезжа́ться, расходи́ться

разміна́цца II несов.

1. (становиться мягким) размина́ться;

2. разг. размина́ться, промина́ться;

3. страд. размина́ться; промина́ться; см. разміна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разміна́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да размінуцца.

разміна́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да размяцца.

2. Зал. да размінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разміна́цца​I

1. (разысціся) aneinánder vorbéigehen* [vorübergehen*]; sich verpássen, sich verféhlen;

2. (пры сустрэчы) einánder áusweichen*; aneinánder vorbéifahren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разміна́цца​II

1. (стаць мяккім) weich wérden; geschméidig [schmíegsam] wérden;

2. разм. (пазбавіцца ад анямеласці, расслабленасці) sich (D) Bewégung verscháffen; sich warm láufen*, sich áufwärmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разміну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Ідучы адзін аднаму насустрач, не сустрэцца; разысціся.

Р. з сябрам.

2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да аднаго, не зачапіўшы адзін аднаго.

На вузкай дарозе машыны ледзь размінуліся.

|| незак. разміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размя́цца, разамну́ся, разамне́шся, разамне́цца; разамнёмся, разамняце́ся, разамну́цца; разамні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць мяккім (ад сціскання, расцірання).

Воск размяўся.

2. перан. 3 дапамогай якіх-н. рухаў прывесці цела ў стан фізічнай бадзёрасці (разм.).

Р. пасля сну.

|| незак. разміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. размі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 2 знач.); прым. размі́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Разміначная дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размі́н, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размінацца ​1 — размінуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промина́ться

1. (прохаживаться) разг. праміна́цца, разміна́цца;

2. страд. праціска́цца, праду́швацца; праміна́цца, разміна́цца; см. промина́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)