размясі́ць, -мяшу́, -ме́сіш, -ме́сіць; -ме́шаны; зак., што.

Перамяшаўшы, размяць (што-н. густое, вязкае).

Р. цеста.

|| незак. разме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разме́шванне, -я, н. і разме́ска, -і, ДМ -ме́сцы, ж.; прым. разме́сачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размясі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. размяшу́ разме́сім
2-я ас. разме́сіш разме́сіце
3-я ас. разме́сіць разме́сяць
Прошлы час
м. размясі́ў размясі́лі
ж. размясі́ла
н. размясі́ла
Загадны лад
2-я ас. размясі́ размясі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час размясі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размясі́ць сов. размеси́ть, размя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

Перамяшаўшы, размяць (што‑н. густое, вязкае). Размясіць гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размясі́ць dúrchkneten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разме́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад размясіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размеси́ть сов. размясі́ць, мног. паразме́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разме́шваць гл. размясіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rozmiesić

зак. размясіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разме́шваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размясіць.

разме́шваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)