размякчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. размякчу́ размякчы́м
2-я ас. размякчы́ш размякчыце́
3-я ас. размякчы́ць размякча́ць
Прошлы час
м. размякчы́ў размякчы́лі
ж. размякчы́ла
н. размякчы́ла
Загадны лад
2-я ас. размякчы́ размякчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час размякчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.

1. што. Зрабіць мяккім.

Р. воск.

2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.

Р. сэрца ласкай.

|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размякчы́ць сов., прям., перен. размягчи́ть;

р. воск награва́ннем — размягчи́ть воск нагрева́нием;

р. сэ́рца ла́скай — размягчи́ть се́рдце ла́ской

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размякчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць мяккім. Размякчыць пластылін. Размякчыць смалу.

2. перан. Прывесці ў стан расчуленасці, зрабіць ласкавым, добрым. Пісьмо было поўна ласкавых слоў і гэта таксама было новым для Зынгі, размякчыла яго, зрабіла падобным да дзіцяці... Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размякчы́ць erwéichen vt, áufweichen vt, weich máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Размякчыць парай.

А. касцюм.

|| незак. адпа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размягчи́ть сов., прям., перен. размякчы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размякча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размякчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размя́кчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад размякчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размя́кчаны прям., перен. размягчённый; см. размякчы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)