размо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. размо́чаны размо́чаная размо́чанае размо́чаныя
Р. размо́чанага размо́чанай
размо́чанае		 размо́чанага размо́чаных
Д. размо́чанаму размо́чанай размо́чанаму размо́чаным
В. размо́чаны (неадуш.)
размо́чанага (адуш.)		 размо́чаную размо́чанае размо́чаныя (неадуш.)
размо́чаных (адуш.)
Т. размо́чаным размо́чанай
размо́чанаю		 размо́чаным размо́чанымі
М. размо́чаным размо́чанай размо́чаным размо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. размо́чаны размо́чаная размо́чанае размо́чаныя
Р. размо́чанага размо́чанай
размо́чанае		 размо́чанага размо́чаных
Д. размо́чанаму размо́чанай размо́чанаму размо́чаным
В. размо́чаны (неадуш.)
размо́чанага (адуш.)		 размо́чаную размо́чанае размо́чаныя (неадуш.)
размо́чаных (адуш.)
Т. размо́чаным размо́чанай
размо́чанаю		 размо́чаным размо́чанымі
М. размо́чаным размо́чанай размо́чаным размо́чаных

Кароткая форма: размо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размо́чаны размо́ченный; см. размачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад размачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́ченный размо́чаны, мног. паразмо́чваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расквасіць.

2. у знач. прым. Гразкі, размочаны. Глянуўшы наперад, у расквашаную дарожную далячынь, Данік адчуў, як ад няспыннага напружання ў яго пачалі млець рукі, заныла спіна. Краўчанка. Рыгор, а за ім і Віця з расквашанай, але ўсё ж цвёрдай пад нагамі каляіны падаліся на абочыну. Паўлаў.

3. у знач. прым. Разбіты да крыві. [Маці], убачыўшы сына з расквашаным носам, накінулася на Андрэйку. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)