размори́ть сов., разг. размары́ць;

его́ совсе́м размори́ло безл. яго́ зусі́м размары́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разма́ривать несов., разг. размо́рваць; см. размори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размары́ць сов., разг. размори́ть;

яго́ зусі́м ~ры́ла — безл. его́ совсе́м размори́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развезти́​II сов., безл.

1. (разморить) прост. размары́ць;

от жары́ развезло́ ад гарачыні́ размары́ла;

2. (сделать малопригодным для езды) разг. разве́зці;

доро́гу развезло́ от дожде́й даро́гу разве́зла ад дажджо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)