размо́рваць гл. размарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. размо́рвае -
Прошлы час
м. - -
ж. размо́рвала
н. размо́рвала

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размо́рваць несов., разг. разма́ривать; см. размары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́рыць; -мо́раны; зак., каго (разм.).

Давесці да расслабленага, санлівага стану.

Духмянае сена размарыла касцоў.

|| незак. размо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разма́ривать несов., разг. размо́рваць; см. размори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развози́ть​II несов., безл. (размаривать), прост. размо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)