размо́льны гл. размалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. размо́льны размо́льная размо́льнае размо́льныя
Р. размо́льнага размо́льнай
размо́льнае		 размо́льнага размо́льных
Д. размо́льнаму размо́льнай размо́льнаму размо́льным
В. размо́льны (неадуш.)
размо́льнага (адуш.)		 размо́льную размо́льнае размо́льныя (неадуш.)
размо́льных (адуш.)
Т. размо́льным размо́льнай
размо́льнаю		 размо́льным размо́льнымі
М. размо́льным размо́льнай размо́льным размо́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; -мо́латы; зак., што.

Расцерці на муку, парашок.

Р. зерне.

|| незак. размо́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́л, -у, м. і размо́лванне, -я, н.

|| прым. размо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)