1. Раздзяліцца, устанавіўшы межы паміж землямі, уладаннямі.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Раздзяліцца, устанавіўшы межы паміж землямі, уладаннямі.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| размяжу́юся | размяжу́емся | |
| размяжу́ешся | размяжу́ецеся | |
| размяжу́ецца | размяжу́юцца | |
| Прошлы час | ||
| размежава́ўся | размежава́ліся | |
| размежава́лася | ||
| размежава́лася | ||
| Загадны лад | ||
| размяжу́йся | размяжу́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| размежава́ўшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (разделиться межой) размежева́ться;
2. (обособиться) разграни́читься;
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Раздзяліцца, устанавіўшы межы, граніцы паміж сваімі і чужымі землямі, уладаннямі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. sich ábgrenzen; die Grénzen féstsetzen;
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
размяжо́ўванне
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размяжо́ўвацца
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разграни́читься
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размежева́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размежава́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)