размата́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Пра што-н. наматанае, зматанае: развіцца, раскруціцца.

Супоня разматалася і павісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размата́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. размата́ецца размата́юцца
Прошлы час
м. размата́ўся размата́ліся
ж. размата́лася
н. размата́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размата́цца сов. размота́ться;

клубо́к ~та́ўся — клубо́к размота́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размата́цца, ‑аецца; зак.

Развіцца, раскруціцца (пра што‑н. наматанае, зматанае). Супоня з вяровачкі, што ўся ўжо на вузлах, лопнула зноў, разматалася і павісла. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размота́ться сов. размата́цца; раскруці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

1. Незак. да разматацца.

2. Зал. да размотваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́твацца несов., возвр., страд. разма́тываться; см. размата́цца, размо́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

1. Раздзяліцца, разматацца.

Вузлы нарэшце разблыталіся.

Вяроўка з цяжкасцю разблыталася.

2. перан. Стаць ясным, зразумелым (разм.).

Клубок заблытаных спраў лёгка разблытаўся.

|| незак. разблы́твацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбінтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм.

1. Размотваючы, зняць з сябе бінт.

2. Стаць разбінтаваным, вызваліцца ад бінту. Рука разбінтавалася.

3. Развязацца, разматацца (пра бінт). Павязка разбінтавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбінтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. Зняць з сябе бінт.

Ранены разбінтаваўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разматацца, развязацца (пра бінт, павязку і пад.).

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад бінту, павязкі і пад. (разм.).

Палец разбінтаваўся.

|| незак. разбінто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)