разлы́гванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разлы́гванне
Р. разлы́гвання
Д. разлы́гванню
В. разлы́гванне
Т. разлы́гваннем
М. разлы́гванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлы́гванне ср.

1. разни́зывание;

2. развя́зывание; расча́ливание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлы́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлыгваць — разлыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Зняць вяроўку з таго, хто быў залыганы.

|| незак. разлы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разлы́гванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)