Verbum

анлайнавы слоўнік

разло́мліваць гл. разламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разло́мліваць несов., в разн. знач. разла́мывать; см. разлама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разламаць.

2. безас. Пра моцны боль у якой‑н. частцы цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мваць, разло́мліваць гл. разламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

1. Ламаючы, падзяліць на часткі, на кавалкі.

Р. крэсла.

2. Разбурыць, разваліць.

Р. дзверы.

|| незак. разло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і разло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разло́м, -у, м., разло́мліванне, -я, н. і разло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́мывать несов.

1. разло́мліваць;

разла́мывать хлеб разло́мваць хлеб;

разла́мывать попола́м разло́мліваць напала́м;

2. (разрушать) разло́мліваць, разбура́ць;

разла́мывать печь разло́мліваць (разбура́ць) печ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разломліваць — разламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мваць несов., в разн. знач., см. разло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozłamywać

незак. разломліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)