разламаны - Пошук

разлама́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разлама́ны	разлама́ная	разлама́нае	разлама́ныя
Р.	разлама́нага	разлама́най разлама́нае	разлама́нага	разлама́ных
Д.	разлама́наму	разлама́най	разлама́наму	разлама́ным
В.	разлама́ны (неадуш.) разлама́нага (адуш.)	разлама́ную	разлама́нае	разлама́ныя (неадуш.) разлама́ных (адуш.)
Т.	разлама́ным	разлама́най разлама́наю	разлама́ным	разлама́нымі
М.	разлама́ным	разлама́най	разлама́ным	разлама́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разлама́ны	разлама́ная	разлама́нае	разлама́ныя
Р.	разлама́нага	разлама́най разлама́нае	разлама́нага	разлама́ных
Д.	разлама́наму	разлама́най	разлама́наму	разлама́ным
В.	разлама́ны (неадуш.) разлама́нага (адуш.)	разлама́ную	разлама́нае	разлама́ныя (неадуш.) разлама́ных (адуш.)
Т.	разлама́ным	разлама́най разлама́наю	разлама́ным	разлама́нымі
М.	разлама́ным	разлама́най	разлама́ным	разлама́ных

Кароткая форма: разлама́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлама́ны

1. разло́манный;

2. разло́мленный;

1, 2 см. разлама́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́мленный разлама́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разло́маны, см. разлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разло́манный

1. разлама́ны, мног. паразло́мліваны;

2. разлама́ны, мног. паразло́мліваны, разбу́раны, мног. паразбу́рваны, паразбура́ны; см. разлома́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разваліць.

2. у знач. прым. Які разваліўся; разламаны, паламаны. [Максім Астапавіч] абышоў навокал хату — усё было старое, трухлявае, разваленае. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum