рази́ня разг. разява́ка, -кі м. и ж., разя́ва м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разя́ва м. и ж., прост., пренебр. раззя́ва, рази́ня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
салапя́ка м. и ж., разг., пренебр. размазня́; рази́ня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эх межд. эх;
эх, ты, рази́ня! эх, ты, разява́ка!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разява́ка м. и ж., разг., неодобр.
1. рази́ня; (о мужчине — ещё) ротозе́й; (о женщине — ещё) ротозе́йка;
2. зева́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
простофи́ля м. и ж., разг., пренебр. (дурак) ду́рань, -рня м.; (дура) дурні́ца, -цы ж.; (разиня) разява́ка, -кі м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Разя́ва, разява́ка ’няўважлівы чалавек’ (ТСБМ), разе́ва, разёва, розя́ва, раззёва, роззя́ва ’хто няўважлівы’ (віл., шчуч., лід., дзятл., беласт., ваўк., Сл. ПЗБ; Скарбы, Сцяшк. Сл., ТС), разявёня ’разява’ (Янк. 2), разяво́н ’разява’ (Юрч.), разява́ка ’разява’ (брасл., Сл. ПЗБ), разяве́ня ’някемлівы’ (Сцяшк. Сл.), разява́ты ’някемлівы, нецямлівы’ (Янк.), разяво́нічка ’разява’ (Юрч. СНЛ). Ад разя́віць (гл.). Звычайна разглядаецца як вытворнае ад зява́ць (гл.). Непадаўжэнне ‑з‑ магчыма ў выніку дээтымалагізацыі слова. Або можна меркаваць, што быў нейкі корань *inąti, *jati. Такім чынам, утворана аналагічна да рус. рази́ня, якое з *orz‑ і *žinǫti (Фасмер, 3, 434).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)