раззя́піць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззя́плю |
раззя́пім |
| 2-я ас. |
раззя́піш |
раззя́піце |
| 3-я ас. |
раззя́піць |
раззя́пяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раззя́піў |
раззя́пілі |
| ж. |
раззя́піла |
| н. |
раззя́піла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раззя́п |
раззя́пце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
раззя́піўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Раззя́піць ’шырока раскрыць рот’ (Касп.), ръззяпе́ніць ’шырока расчыніць (дзверы)’ (ушац., Нар. лекс.), раззя́піцца ’адкрыцца, расчыніцца’, ’разінуць рот’, ’узняць крык, сварку’ (Юрч. СНЛ), рус. дыял. раззепа́й ’крыкун, гарлапан’ (пск., цвяр.), раззепа́ться ’пачаць шмат пазяхаць’. Ад зяпа (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)