раззво́ньваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззво́ньваю |
раззво́ньваем |
| 2-я ас. |
раззво́ньваеш |
раззво́ньваеце |
| 3-я ас. |
раззво́ньвае |
раззво́ньваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раззво́ньваў |
раззво́ньвалі |
| ж. |
раззво́ньвала |
| н. |
раззво́ньвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раззво́ньвай |
раззво́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раззво́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раззво́ньваць несов., разг. (рассказывать повсюду) раззва́нивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раззво́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раззваніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззвані́ць, -званю́, -зво́ніш, -зво́ніць; зак., што, аб чым, пра што і з дадан. (разм.).
Расказаць усюды, усім.
Р. навіну.
Р. пра свой намер.
|| незак. раззво́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раззва́нивать несов., прост. раззво́ньваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)