разжа́львацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разжа́льваюся разжа́льваемся
2-я ас. разжа́льваешся разжа́льваецеся
3-я ас. разжа́льваецца разжа́льваюцца
Прошлы час
м. разжа́льваўся разжа́льваліся
ж. разжа́львалася
н. разжа́львалася
Загадны лад
2-я ас. разжа́львайся разжа́львайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разжа́льваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разжа́львацца несов.

1. проника́ться жа́лостью;

2. начина́ть се́товать (пла́кать)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да разжаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Падцацца пачуццю жалю, жаласці.

Р. ад кранальнага апавядання.

2. Пачаць занадта жаліцца.

Разжаліўся на свой лёс.

|| незак. разжа́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжа́ливаться возвр., страд. разжа́львацца, расчу́львацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)