разды́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разды́мны |
разды́мная |
разды́мнае |
разды́мныя |
| Р. |
разды́мнага |
разды́мнай
разды́мнае |
разды́мнага |
разды́мных |
| Д. |
разды́мнаму |
разды́мнай |
разды́мнаму |
разды́мным |
| В. |
разды́мны (неадуш.)
разды́мнага (адуш.) |
разды́мную |
разды́мнае |
разды́мныя (неадуш.)
разды́мных (адуш.) |
| Т. |
разды́мным |
разды́мнай
разды́мнаю |
разды́мным |
разды́мнымі |
| М. |
разды́мным |
разды́мнай |
разды́мным |
разды́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разды́мны, ‑ая, ‑ае.
Такі, у якім можна аддзяліць адну дэталь ад другой без пашкоджання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)