разду́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разду́ецца |
разду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разду́ўся |
разду́ліся |
| ж. |
разду́лася |
| н. |
разду́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разду́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разду́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.
Тое, што і раздзьмуцца. Твар .. [Гаецкай], што хвіліну назад палаў, пабялеў, ноздры непрыгожа раздуліся. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
успу́шыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак. (разм.).
Раздуцца (пра жывот).
|| незак. успу́швацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
успу́шыцца, ‑шыцца; зак.
Разм. Раздуцца (пра жывот).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да раздуцца.
2. Зал. да раздуваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздува́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздуваць — раздуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздувацца — раздуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)