раздуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны; зак., каго.

1. Паслабіўшы нагляд, патрабавальнасць, зрабіць каго-н. дураслівым, непаслухмяным.

Р. сына.

2. Даць поўную волю каму-н., дазволіць поўнасцю праяўляць свае жаданні, патрабаванні і пад.

|| незак. разду́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздуру́ разду́рым
2-я ас. разду́рыш разду́рыце
3-я ас. разду́рыць разду́раць
Прошлы час
м. раздуры́ў раздуры́лі
ж. раздуры́ла
н. раздуры́ла
Загадны лад
2-я ас. раздуры́ раздуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раздуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздуры́ць сов., разг.

1. избалова́ть, разбалова́ть;

2. (излишествами) разврати́ть;

р. пада́чкамі — разврати́ть пода́чками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго.

1. Паслабіўшы нагляд, патрабавальнасць, зрабіць каго‑н. дураслівым, свавольным, непаслухмяным. — Толькі на мяне гаворыш, а сама во раздурыла, — скаваў Сцяпан Данілавіч на жонку, якую сын Борык абшчапіў за шыю. Ермаловіч.

2. Даць поўную волю каму‑н., дазволіць поўнасцю праяўляць свае жаданні, пачуцці і пад. — Я толькі баюся, каб мы яе [агранома] адразу занадта не раздурылі. Цяпер машыну, а тады яшчэ што. Ермаловіч. Наста сціснула ў ахапак у яслях сена, перанесла яго карове за драбіну. Будзе есці і пасля каня.. Раздурылі, струшанка ўжо ёй не лезе... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздуры́ць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt (распесціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разду́рваць, раздуры́ць разм. verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt (распесціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паразду́рваць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Раздурыць усіх, многіх.

П. хлопцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раздурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Раздурыць усіх, многіх. Параздурваць хлопцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбэ́сціць, -бэ́шчу, -бэ́сціш, -бэ́сціць; -бэ́шчаны; зак., каго (што).

1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

2. Разбалаваць, раздурыць.

Р. дзіця.

|| незак. разбэ́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)