разду́раны, -ая, -ае.

1. Распешчаны, капрызны, свавольны.

Раздуранае дзіця.

2. Разбэшчаны, распусны.

Не па гадах р. хлопец.

|| наз. разду́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разду́раны разду́раная разду́ранае разду́раныя
Р. разду́ранага разду́ранай
разду́ранае		 разду́ранага разду́раных
Д. разду́ранаму разду́ранай разду́ранаму разду́раным
В. разду́раны (неадуш.)
разду́ранага (адуш.)		 разду́раную разду́ранае разду́раныя (неадуш.)
разду́раных (адуш.)
Т. разду́раным разду́ранай
разду́ранаю		 разду́раным разду́ранымі
М. разду́раным разду́ранай разду́раным разду́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разду́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разду́раны разду́раная разду́ранае разду́раныя
Р. разду́ранага разду́ранай
разду́ранае		 разду́ранага разду́раных
Д. разду́ранаму разду́ранай разду́ранаму разду́раным
В. разду́раны (неадуш.)
разду́ранага (адуш.)		 разду́раную разду́ранае разду́раныя (неадуш.)
разду́раных (адуш.)
Т. разду́раным разду́ранай
разду́ранаю		 разду́раным разду́ранымі
М. разду́раным разду́ранай разду́раным разду́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разду́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разду́раны разду́раная разду́ранае разду́раныя
Р. разду́ранага разду́ранай
разду́ранае		 разду́ранага разду́раных
Д. разду́ранаму разду́ранай разду́ранаму разду́раным
В. разду́раны (неадуш.)
разду́ранага (адуш.)		 разду́раную разду́ранае разду́раныя (неадуш.)
разду́раных (адуш.)
Т. разду́раным разду́ранай
разду́ранаю		 разду́раным разду́ранымі
М. разду́раным разду́ранай разду́раным разду́раных

Кароткая форма: разду́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разду́раны разг.

1. избало́ванный, разбало́ванный;

2. развращённый; см. раздуры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разду́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раздурыць.

2. у знач. прым. Распешчаны; капрызны, свавольны. Даволі вострыя сутычкі Паўлінкі з бацькам выглядаюць толькі як свавольства адзінай і таму крыху раздуранай дачкі. Лужанін.

3. у знач. прым. Разбэшчаны, распусны. [Загорскі] пагарджаў суседзямі. Раздураныя бабы! Халуі! Пагарджаў іхнім цярпеннем, рабалепствам і поўзаннем перад моцнымі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́раны разм. verwöhnt, verzógen, láunenhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разду́раны:

разду́ранае дзіця́ разм. verzógenes Kind, Balg m -(e)s, Bälge, Schelm m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сібары́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Неадабр. Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

[Грэч. sybarítēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сібары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

|| ж. сібары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сібары́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)