раздо́рваць гл. раздарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздо́рваю раздо́рваем
2-я ас. раздо́рваеш раздо́рваеце
3-я ас. раздо́рвае раздо́рваюць
Прошлы час
м. раздо́рваў раздо́рвалі
ж. раздо́рвала
н. раздо́рвала
Загадны лад
2-я ас. раздо́рвай раздо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздо́рваць несов. разда́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раздарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго-што.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

Р. кнігі сябрам.

|| незак. раздо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздо́рваць (viel, álles) verschénken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разда́ривать несов. раздо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздо́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да раздорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)