раздо́льны, -ая, -ае.

1. Шырокі, прывольны, раскінуты на вялікай прасторы.

Раздольныя лугі.

2. перан. Свабодны, лёгкі.

Раздольнае жыццё.

|| наз. раздо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздо́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раздо́льны раздо́льная раздо́льнае раздо́льныя
Р. раздо́льнага раздо́льнай
раздо́льнае		 раздо́льнага раздо́льных
Д. раздо́льнаму раздо́льнай раздо́льнаму раздо́льным
В. раздо́льны (неадуш.)
раздо́льнага (адуш.)		 раздо́льную раздо́льнае раздо́льныя (неадуш.)
раздо́льных (адуш.)
Т. раздо́льным раздо́льнай
раздо́льнаю		 раздо́льным раздо́льнымі
М. раздо́льным раздо́льнай раздо́льным раздо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздо́льны прям., перен. раздо́льный;

р. стэп — раздо́льная степь;

~нае жыццё — раздо́льная жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Шырокі, прывольны, раскінуты на вялікай прасторы. Раздольныя лугі. □ Пачыналася касьба на раздольных прырэчных лугах, рыхтаваліся да жніва. Хадкевіч. Прыедуць сябры. На зары У стэпе раздольным, цалінным — Ураз загудуць трактары, Запахне раллёй і бензінам... Вярцінскі.

2. перан. Свабодны, лёгкі. З раніцы да позняга вечара ішло ваеннае вучэнне, скончылася вольніца, раздольнае казацкае жыццё. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́льны frei, sórglos;

раздо́льнае жыццё ein sórgloses Lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздо́льный

1. раздо́льны, прасто́рны;

2. перен. раздо́льны, раско́шны;

раздо́льная жизнь раздо́льнае (раско́шнае) жыццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даво́льны, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑а.

Тое, што і здаволены. І Костусь рады і давольны: цяпер гулянак свет раздольны. Колас. — Ты думаеш, я вельмі даволен тым, што зрабіў? — пытаўся Зарэцкі. — Не, ганарыцца няма чым. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́льна, прысл.

1. Прысл. да раздольны.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць шырокай прасторы, раздолля. За акном было раздольна і хораша. Арабей. Шоўк травы сытым статкам калгасным прымят. Пастуху тут раздольна і весела. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)