Verbum

анлайнавы слоўнік

раздзіма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздзіма́нне ср. (действие) раздува́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзімаць — раздзьмуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздзімацца — раздзьмуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., што.

1. Дзьмучы, дзьмухнуўшы, развеяць, рассеяць што-н. лёгкае.

Р. пыл.

2. Прытокам паветра ўзмацніць гарэнне; распаліць.

Р. жар.

3. Напоўніць паветрам; надзьмуць.

Р. ноздры.

|| незак. раздзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. раздзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́в м.

1. раздзіма́нне, -ння ср.;

2. геол. патаўшчэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздува́ние

1. раздзіма́нне, -ння ср.; раздзьму́хванне, -ння ср.;

2. раздзіма́нне, -ння ср., надзіма́нне, -ння ср.;

3. раздува́нне, -ння ср.;

4. развява́нне, -ння ср.; см. раздува́ть^{1, 2, 4, 5};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разду́тие раздзіма́нне, -ння ср.; напуха́нне, -ння ср.; успу́шванне, -ння ср.; см. разду́ть^{2, 3}, раздува́ться¹;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)