раздзе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раздзе́лены раздзе́леная раздзе́ленае раздзе́леныя
Р. раздзе́ленага раздзе́ленай
раздзе́ленае
раздзе́ленага раздзе́леных
Д. раздзе́ленаму раздзе́ленай раздзе́ленаму раздзе́леным
В. раздзе́лены (неадуш.)
раздзе́ленага (адуш.)
раздзе́леную раздзе́ленае раздзе́леныя (неадуш.)
раздзе́леных (адуш.)
Т. раздзе́леным раздзе́ленай
раздзе́ленаю
раздзе́леным раздзе́ленымі
М. раздзе́леным раздзе́ленай раздзе́леным раздзе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздзе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раздзе́лены раздзе́леная раздзе́ленае раздзе́леныя
Р. раздзе́ленага раздзе́ленай
раздзе́ленае
раздзе́ленага раздзе́леных
Д. раздзе́ленаму раздзе́ленай раздзе́ленаму раздзе́леным
В. раздзе́лены (неадуш.)
раздзе́ленага (адуш.)
раздзе́леную раздзе́ленае раздзе́леныя (неадуш.)
раздзе́леных (адуш.)
Т. раздзе́леным раздзе́ленай
раздзе́ленаю
раздзе́леным раздзе́ленымі
М. раздзе́леным раздзе́ленай раздзе́леным раздзе́леных

Кароткая форма: раздзе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздзе́лены разделённый; расчленённый; см. раздзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раздзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзе́лены getilt, vertilt; ingeteilt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расчленённый расчлянёны, раздзе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разделённый раздзе́лены, падзе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздво́ены, -ая, -ае.

1. Такі, які раздвоіўся; раздзелены надвае.

Раздвоеная губа.

Р. след.

2. перан. Які страціў цэльнасць, унутранае адзінства.

Раздвоенае ўсведамленне.

|| наз. раздво́енасць, -і, ж.

Р. пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стокле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які раздзелены на сто клетак (пра шашачную дошку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развёрстанный

1. развярста́ны, размеркава́ны; раздзе́лены;

2. развярста́ны; см. разверста́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)