раздары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздару́ раздо́рым
2-я ас. раздо́рыш раздо́рыце
3-я ас. раздо́рыць раздо́раць
Прошлы час
м. раздары́ў раздары́лі
ж. раздары́ла
н. раздары́ла
Загадны лад
2-я ас. раздары́ раздары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раздары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздары́ць сов. раздари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго-што.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго-што.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

Р. кнігі сябрам.

|| незак. раздо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздары́ць (viel, álles) verschénken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздо́рваць гл. раздарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздари́ть сов. раздары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раздарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раздарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozdarować

зак. раздарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)