разгіна́ць гл. разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгіна́ю разгіна́ем
2-я ас. разгіна́еш разгіна́еце
3-я ас. разгіна́е разгіна́юць
Прошлы час
м. разгіна́ў разгіна́лі
ж. разгіна́ла
н. разгіна́ла
Загадны лад
2-я ас. разгіна́й разгіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгіна́ць несов. разгиба́ть; см. разагну́ць;

◊ не ~на́ючы спі́ны — не разгиба́я спины́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разагнуць.

•••

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́ць aus¦einánder bíegen*, geráde bíegen*;

разгіна́ць спі́ну sich áufrichten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Выпрастаць сагнутае.

Р. спіну.

Р. падкову.

|| незак. разгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і разгіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгінаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разагнуцца.

2. Зал. да разгінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́цца несов., возвр., страд. разгиба́ться; см. разагну́цца, разгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozginać

незак. разгінаць, разгібаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)