разгу́блівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгу́бліваюся разгу́бліваемся
2-я ас. разгу́бліваешся разгу́бліваецеся
3-я ас. разгу́бліваецца разгу́бліваюцца
Прошлы час
м. разгу́бліваўся разгу́бліваліся
ж. разгу́блівалася
н. разгу́блівалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгу́бліваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгу́блівацца несов., разг. теря́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгу́блівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да разгубіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгубі́цца, -гублю́ся, -гу́бішся, -гу́біцца; зак.

Страціць на нейкі час рашучасць, здольнасць разумець, дзейнічаць (ад хвалявання, страху, збянтэжанасці); прыйсці ў замяшанне.

Р. перад небяспекай.

|| незак. разгу́блівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расте́риваться​I несов.

1. губля́цца; см. растеря́ться​I;

2. страд. губля́цца, разгу́блівацца; тра́ціцца; см. расте́ривать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)