разгры́зці гл. грызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгры́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разгрызу́ разгрызё́м
2-я ас. разгрызе́ш разгрызяце́
3-я ас. разгрызе́ разгрызу́ць
Прошлы час
м. разгры́з разгры́злі
ж. разгры́зла
н. разгры́зла
Загадны лад
2-я ас. разгрызі́ разгрызі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разгры́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгры́зці сов. разгры́зть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. разгрыз, ‑ла; зак., што.

Раскусіць, раздрабіць зубамі што‑н. цвёрдае, моцнае. Разгрызці арэх. □ На другі ж дзень, калі ўжо не было чаго есці, .. [ваўкі] з’елі скуру і разгрызлі буйныя косці. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрыза́ць, разгры́зці zerbéißen* vt, zernágen vt; (áuf)knácken vt (арэх)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; грыз, -зла; -зі́; незак.

1. каго-што. Кусаць зубамі што-н. цвёрдае.

Г. морквіну.

Г. костку.

2. перан., каго (што). Пастаянна папракаць, прыдзірацца, сварыцца.

3. перан. Не даваць спакою, мучыць.

Мяне грызе пакутлівая думка.

|| зак. разгры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; разгры́з, -зла; -зі́; -ы́зены (да 1 знач.).

|| аднакр. грызану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ну́ць; -ні́.

|| наз. грызе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгры́зть сов. разгры́зці, мног. паразгрыза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; нагры́з, -зла; -зены; зак., што і чаго.

Разгрызці ў нейкай колькасці.

Н. гарбузікаў.

|| незак. нагрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгры́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)