разгружа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгружа́юся разгружа́емся
2-я ас. разгружа́ешся разгружа́ецеся
3-я ас. разгружа́ецца разгружа́юцца
Прошлы час
м. разгружа́ўся разгружа́ліся
ж. разгружа́лася
н. разгружа́лася
Загадны лад
2-я ас. разгружа́йся разгружа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгружа́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгружа́цца несов., возвр., страд. разгружа́ться; см. разгрузі́цца, разгружа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгружа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разгарнуцца.

2. Зал. да разгружаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрузі́цца, -ружу́ся, -ру́зішся, -ру́зіцца; зак.

1. Вызваліцца ад грузу.

Разгрузілася машына.

2. перан. Вызваліцца ад часткі работы, ад дадатковай нагрузкі.

|| незак. разгружа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгружа́ться возвр., страд. разгружа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгружаць — разгрузіць і разгружацца — разгрузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unload [ˌʌnˈləʊd] v.

1. разгружа́ць; разгружа́цца; выгружа́ць

2. infml пазбаўля́цца, адчапля́цца, адкру́чвацца (ад каго-н./чаго-н.);

unload unp leasant jobs onto smb. else зва́льваць на і́ншых непрые́мную рабо́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́стань, ‑і, ж.

1. Плывучае або стацыянарнае збудаванне для прычальвання і стаянкі, выгрузкі і пагрузкі суднаў, высадкі і пасадкі пасажыраў. Аўтобусам даехалі да прыстані і па гнуткіх усходцах пайшлі на прыгожы белы параход. Даніленка. Параход падышоў к прыстані .. і пачаў разгружацца. Гартны.

2. перан. Становішча, якое дае чалавеку адчуванне задаволенасці, спакою, уціхаміранасці. — Хлопец ты ўжо ў гадах. Як той дуб вырас. Пара і сваю прыстань знаходзіць. Ажаніцца табе трэба, вось што. Няхай. Мы не ведалі самоты, Вырасталі ў барацьбе. Не шукалі камсамольцы Ціхай прыстані сабе! А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)