разграбле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разграбле́нне
Р. разграбле́ння
Д. разграбле́нню
В. разграбле́нне
Т. разграбле́ннем
М. разграбле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разграбле́нне ср. разграбле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разграбле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разграбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

Грабячы, расцягнуць, раскрасці.

Р. гаспадарку.

|| незак. разграбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разграбле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разграбле́ние разграбле́нне, -ння ср.; рабава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)