разгорнуты

разго́рнуты, -ая, -ае.

1. Шырокі, падрабязны.

Р. план.

Р. сказ (які мае паясняльныя словы).

2. Шырока арганізаваны.

Разгорнутае спаборніцтва.

3. Размешчаны ў шырыню па лініі фронту (спец.).

|| наз. разго́рнутасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разго́рнуты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разго́рнуты	разго́рнутая	разго́рнутае	разго́рнутыя
Р.	разго́рнутага	разго́рнутай разго́рнутае	разго́рнутага	разго́рнутых
Д.	разго́рнутаму	разго́рнутай	разго́рнутаму	разго́рнутым
В.	разго́рнуты (неадуш.) разго́рнутага (адуш.)	разго́рнутую	разго́рнутае	разго́рнутыя (неадуш.) разго́рнутых (адуш.)
Т.	разго́рнутым	разго́рнутай разго́рнутаю	разго́рнутым	разго́рнутымі
М.	разго́рнутым	разго́рнутай	разго́рнутым	разго́рнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разго́рнуты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разго́рнуты	разго́рнутая	разго́рнутае	разго́рнутыя
Р.	разго́рнутага	разго́рнутай разго́рнутае	разго́рнутага	разго́рнутых
Д.	разго́рнутаму	разго́рнутай	разго́рнутаму	разго́рнутым
В.	разго́рнуты (неадуш.) разго́рнутага (адуш.)	разго́рнутую	разго́рнутае	разго́рнутыя (неадуш.) разго́рнутых (адуш.)
Т.	разго́рнутым	разго́рнутай разго́рнутаю	разго́рнутым	разго́рнутымі
М.	разго́рнутым	разго́рнутай	разго́рнутым	разго́рнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разго́рнуты	разго́рнутая	разго́рнутае	разго́рнутыя
Р.	разго́рнутага	разго́рнутай разго́рнутае	разго́рнутага	разго́рнутых
Д.	разго́рнутаму	разго́рнутай	разго́рнутаму	разго́рнутым
В.	разго́рнуты (неадуш.) разго́рнутага (адуш.)	разго́рнутую	разго́рнутае	разго́рнутыя (неадуш.) разго́рнутых (адуш.)
Т.	разго́рнутым	разго́рнутай разго́рнутаю	разго́рнутым	разго́рнутымі
М.	разго́рнутым	разго́рнутай	разго́рнутым	разго́рнутых

Кароткая форма: разго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разго́рнуты

1. в разн. знач. развёрнутый;

2. разгребённый;

3. раскры́тый, развёрнутый, откры́тый;

4. распра́вленный, распрямлённый;

5. разо́стланный;

6. раскры́тый, откры́тый;

1-6 см. разгарну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разгарнуць.

2. у знач. прым. Шырокі, падрабязны. Разгорнуты даклад. Разгорнутая праграма. // У граматыцы — які мае паясняльныя словы. Разгорнутае параўнанне. Разгорнуты зваротак. Разгорнуты сказ.

3. у знач. прым. Шырока арганізаваны. Разгорнутае будаўніцтва камунізма. Разгорнутае спаборніцтва.

4. у знач. прым. Спец. Размешчаны ў шырыню па лініі фронту. [Батальён] пераходзіў на палажэнне разгорнутых баявых часцей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разго́рнены, см. разго́рнуты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раски́нутый

1. раскі́нуты, расста́ўлены;

2. разго́рнуты;

3. распасцёрты;

4. расста́ўлены;

5. перен. разго́рнуты; см. раски́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

straight angle

разго́рнуты, пло́скасны кут (180 гра́дусаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Разка́ты ’разгорнуты, распрастаны’ (напр.: лісце бульбы) (Ян.). Утворана ад раската́ць, гл. катаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum