разго́раць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разго́раю разго́раем
2-я ас. разго́раеш разго́раеце
3-я ас. разго́рае разго́раюць
Прошлы час
м. разго́раў разго́ралі
ж. разго́рала
н. разго́рала
Загадны лад
2-я ас. разго́рай разго́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час разго́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Разго́раць ’расстарацца’ (Мат. Гом.). Да аго́раць, гл. агораны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)