разгне́вана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
разгне́вана разгне́ваней -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгне́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разгне́ваны разгне́ваная разгне́ванае разгне́ваныя
Р. разгне́ванага разгне́ванай
разгне́ванае		 разгне́ванага разгне́ваных
Д. разгне́ванаму разгне́ванай разгне́ванаму разгне́ваным
В. разгне́ваны (неадуш.)
разгне́ванага (адуш.)		 разгне́ваную разгне́ванае разгне́ваныя (неадуш.)
разгне́ваных (адуш.)
Т. разгне́ваным разгне́ванай
разгне́ванаю		 разгне́ваным разгне́ванымі
М. разгне́ваным разгне́ванай разгне́ваным разгне́ваных

Кароткая форма: разгне́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накі́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак., на каго-што.

1. Кінуўшыся, напасці на каго‑н. Сабака накінуўся на чалавека. □ Паліцыя пакінула падворкі, з нагайкамі накінулася на людзей. Пестрак. Аднекуль зверху на буслоў накінуліся два буйныя драпежнікі. Самусенка.

2. Пачаць раптам папракаць, лаяць каго‑н. — Вечна ты не верыш! — накінулася на.. [Ахметку] Люся. — І не сорамна табе? Даніленка. — А вы што стаіце. .. Годзе абіваць бокі, — накінулася раптам на ўсіх разгневана Малання. Мележ.

3. Пачаць з азартам, прагнасцю што‑н. рабіць. Накінуцца на кнігі. Накінуцца на ежу. □ Андрэй з нейкай лютасцю накінуўся на работу. Шахавец. Вёска хадзіла цяпер па ягады, а на грыбы яна накінецца пазней, калі баравікі пойдуць. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)