«Аб мерах па далейшаму развіццю дзіцячых дашкольных устаноў, паляпшэнню выхавання і медыцынскага абслугоўвання дзяцей дашкольнага ўзросту» (пастанова) 12/374

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

развіццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. развіццё́
Р. развіцця́
Д. развіццю́
В. развіццё́
Т. развіццём
М. развіцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

культуры́зм, -у, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія садзейнічаюць развіццю мускулатуры цела чалавека, фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апладні́ць, -ладню́, -ло́дніш, -ло́дніць; -ло́днены; зак., каго-што.

Даць пачатак развіццю арганізма шляхам зліцця мужчынскай і жаночай палавых клетак.

|| незак. апладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. апладне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саланча́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Тып глебы, які характарызуецца наяўнасцю ў верхніх гарызонтах лёгкарастваральных солей у колькасцях, якія перашкаджаюць развіццю большасці раслін.

Саланчакі Азіі.

|| прым. саланчако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каму-чаму.

1. Садзейнічаць, дапамагаць.

С. развіццю навукі.

2. Праяўляць добразычлівасць да каго-н.

С. суседу.

|| зак. паспрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спрыя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

promotion [prəˈməʊʃn] n.

1. прасо́ўванне па слу́жбе

2. садзе́йнічанне (развіццю); заахво́чванне, падтры́мка

3. прамо́ўшн, рэкламава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

славянафі́льства, -а, н.

У Расіі ў сярэдзіне 19 ст.: ідэйна-палітычная плынь, прадстаўнікі якой супрацьпастаўлялі гістарычны шлях развіцця Расіі развіццю краін Заходняй Еўропы і ідэалізавалі патрыярхальныя рысы рускага побыту і культуры.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыбактэрыя́льны

(ад анты- + бактэрыя)

здольны процідзейнічаць развіццю бактэрый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

напаўдзіку́н, ‑а, м.

1. Чалавек, які па свайму спосабу жыцця і духоўнаму развіццю блізкі да першабытнага чалавека.

2. перан. Малакультурны, неразвіты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)