разві́лісты, -ая, -ае.

3 развілінай.

Р. ствол старога дрэва.

|| прым. разві́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разві́лісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разві́лісты разві́лістая разві́лістае разві́лістыя
Р. разві́лістага разві́лістай
разві́лістае
разві́лістага разві́лістых
Д. разві́лістаму разві́лістай разві́лістаму разві́лістым
В. разві́лісты (неадуш.)
разві́лістага (адуш.)
разві́лістую разві́лістае разві́лістыя (неадуш.)
разві́лістых (адуш.)
Т. разві́лістым разві́лістай
разві́лістаю
разві́лістым разві́лістымі
М. разві́лістым разві́лістай разві́лістым разві́лістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разві́лісты разви́листый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разві́лісты, ‑ая, ‑ае.

З развілінай. Развілісты сук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разві́лісты gbelförmig, Gabel-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разви́листый разві́лісты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozwidlony

развілісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раз...² (рас...), прыстаўка прыметнікаў (разм.).

Абазначае:

1) вышэйшую ступень якой-н. якасці, напр.: развясёлы, разудалы, распракляты;

2) наяўнасць чаго-н., што распасціраецца ў розных кірунках, напр.: развілісты, разгалісты, раскідзісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ралава́ты ’разгалісты, развілісты, галінасты, з раламі’ (ТСБМ, Мат. Гом.), ралова́ты ’сукаваты, са шматлікімі разгалінаваннямі’ (ТС; лунін., Шатал.; пін., Сл. ПЗБ), ра́лісты ’разгалісты, развілісты, маючы форму вілаў’: раліста ліпа (ТСБМ, Сл. ПЗБ), раля́сты ’кусцісты, шматпарасткавы’ (ТС). Параўн. серб. ра̏кљастразвілісты’. Ад рала1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gbelförmig

a віл(к)ападо́бны, разві́лісты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)