разву́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разву́чваюся разву́чваемся
2-я ас. разву́чваешся разву́чваецеся
3-я ас. разву́чваецца разву́чваюцца
Прошлы час
м. разву́чваўся разву́чваліся
ж. разву́чвалася
н. разву́чвалася
Загадны лад
2-я ас. разву́чвайся разву́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разву́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разву́чвацца несов.

1. разу́чиваться; см. развучы́цца;

2. страд. разу́чиваться, выу́чиваться; см. разву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да развучыцца.

2. Зал. да развучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак., з інф.

Страціць навыкі, уменне рабіць што-н.

Р. вышываць.

Р. іграць на піяніна.

|| незак. разву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разву́чвацца, развучы́цца verlérnen vt, aus der Übung kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разу́чиваться

1. разву́чвацца; см. разучи́ться;

2. страд. разву́чвацца, выву́чвацца; см. разу́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)