разво́хкацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разво́хкаюся |
разво́хкаемся |
| 2-я ас. |
разво́хкаешся |
разво́хкаецеся |
| 3-я ас. |
разво́хкаецца |
разво́хкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разво́хкаўся |
разво́хкаліся |
| ж. |
разво́хкалася |
| н. |
разво́хкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разво́хкайся |
разво́хкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разво́хкаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разво́хкацца сов., разг. разо́хаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разво́хкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць вохкаць, выказваць жаль, боль і пад., часта паўтараючы «вох». Развохкалася бабулька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разво́хкацца разм. гл. развойкацца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разво́йкацца, разво́хкацца разм. ächzen vt, krächzen vi; séufzen vt, stöhnen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разо́хаться сов., разг. разво́хкацца, разво́йкацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раско́хацца ’развохкацца, развойкацца’, ’расквахтацца’ (Ян.). Ад гукапераймальнага кох (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)